Al langere tijd mis ik iets Casperiaans…Sinds het hebben van een eigen huis wordt die roep steeds luider. Daarom ben ik in het asiel gaan kijken. Daar zat een prachtig lieve Anatolische herder, waarmee we in 2 weken twee keer zijn gaan wandelen. Hij was heel lief en speels tijdens die wandelingen, ook na verbale 
en tik-op-de-kont correcties. Totdat we hem afgelopen zaterdag meenamen naar huis. Na het optrekken van zijn lip op zaterdagavond en een bijt/grom/ik-val-je-aan incident op zondagavond was de maat vol en het vertrouwen in Wolf helemaal ingedeukt. Laura nam geeneens meer afscheid en ik sleep with one eye open, gripping my pillow tight….
Gelukkig kon ik vandaag vrij nemen zodat Wolf terug kon naar het asiel. Na hulp van de buurman met zijn rosbief hebben we Wolf in de auto getild. Einde illusie, welkom ervaring!
Zondagavond, 23:00 uur: Lekker botje…
Myfirsthouse 
Dag lieverd, ik mis berichten over de voortgang. Vorstverlet? Griep? Laat gauw wat horen, zien of anderszins. Ik ben ongerust. Kus, bb
dit soort honden kun je beter vanaf pup nemen,hij heeft weet ik wat meegemaakt. Als dit soort hond je aanvalt dan kom je te kort. Greets Mike
Klopt helemaal Mike, maar in het asiel en tijdens de drie wandelingen ging het prima. Helaas, had dit beestje een goed leven willen geven…:-(